Tom Stopard
TRAVESTIJE
Reditelj: Ljiljana Todorović

Igraju:
VLASTIMIR ĐUZA STOJILJKOVIĆ (Henri Kar),
NIKOLA ĐURIČKO (Tristan Cara),
BORIS KOMNENIĆ (Džejms Džojs),
TIHOMIR STANIĆ (Lenjin),
MIODRAG KRSTOVIĆ (Benet),
ANITA MANČIĆ (Gvendolin),
ANICA DOBRA (Sesili),
BRANKA ŠELIĆ (Nadja)

Tom Stopard je u TRAVESTIJAMA pošao od zanimljive, istorijski autentične situacije: u rano proleće 1917, kada uveliko bukti Prvi svetski rat i kuva se Oktobarska revolucija, u neutralnoj Švajcarskoj u gradskoj biblioteci u Cirihu susreću se: Džejms Džojs koji piše svoj epohalni roman "Uliks", Lenjin koji stvara čuveno delo "Imperijalizam, poslednji stadijum kapitalizma" i Tristan Cara, pesnik, rumunski Jevrejin iz Moldavije, koji upravo tada pokreće Dadu, antiumetnički pokret i radikalnu kulturnu revoluciju kao odgovor na svetski rat. U isto vreme na istom mestu njih trojica stvaraju dela koja će promeniti tok istorije; i umetničke i političke. Radnja se odvija kroz sećanja starog Henrija Kara, takođe istorijske ličnosti, činovnika engleskog konzulata u Cirihu koji se priseća slavnih dana i slavnih ljudi koji su preokrenuli tok istorije, a čiji je on bio savremenik…

TOM STOPARD (Zlin, Češka, 1937) – Iako rođen i Češkoj, od devete godine, kada je sa porodicom emigrirao, živi u Engleskoj. Napustivši školovanje, u sedamnaestoj godini počinje da radi kao novinar, a zatim i kao freelance dramski kritičar. Ubrzo i sam počinje da piše; napisao je značajne pozorišne, radio i televizijske drame. Najveći uspeh je doživeo sa dramom Rozenkranc i Gildenstern su mrtvi (1966) koja ga je odmah plasirala među vodeće svetske savremene dramske pisce. Najpoznatije drame: Arkadia, The Coast of Utopia – trilogija o poreklu modernog političkog radikalizma u Rusiji 19. veka, The Real Thing, Rock 'n' Roll… Prevodi i drame drugih autora: Mrožek, Nestroj, Šnicler i Havel, a bavi se i pisanjem filmskih scenarija (Brazil, Carstvo Sunca…). Dobija nagradu OSKAR 1999. za najbolji scenario za film ZALJUBLJENI ŠEKSPIR (1998). Tom Stopard je pisac raskošnog talenta koji se, neprestano i neposustajući ironično, igra sa dramskom tradicijom – od elizabetanske, preko salonskih komedija Oskara Vajlda i poetske drame T. S. Eliota, do Pirandelovog teatralizma i Beketovog minimalizma/egzistencijalizma. Pripada onoj retkoj grupi pisaca koji su za života postali klasici. Dobitnik je svih najznačajnijih priznanja za dramski tekst u Velikoj Britaniji i SAD.

Izvor: