"Neke devojke" je studija o odnosu polova, odnosno komedija o odnosu savremenog muškarca prema životu, ljubavi i uspehu. Mladi zavodnik ima uspešan posao i predivnu verenicu. Međutim, reč je o tridesetrogodišnjaku koji se plaši trajnog vezivanja i čiji se ljubavni život svodi na nekoliko pokušaja vezivanja iz kojih je on taj koji je prvi "odšetao". Komad "Neke devojke" počinje njegovom odlukom da život promeni i veže se za dvadesetdvogodišnju medicinsku sestru. Pre ženidbe, odlučuje da poseti četiri žene koje je voleo: školsku ljubav Sem, Tajler koja ga je podučila seksualnim veštinama, Lindzi koja je sad već udata i Bobi, ljubav iz studentskih dana. Njegove bivše ljubavi žive u tri različita grada: Bostonu, Sijetlu i Čikagu. Tako započinje njegova odiseja s jednog na drugi kraj Amerike, kroz četiri hotelske sobe u potrazi za onom savršenom, sa kojom je već raskinuo. Prošle godine ova predstava je doživela veliki uspeh u londonskom Gilgud teatru, sa zvezdom američkog sitkoma "Prijatelji" Dejvidom Švimerom u glavnoj ulozi. Juna ove godine, predstava je premijerno izvedena u Njujorku, gde glavnu ulogu tumači Erik Mek Kormak, zvezda još jedne popularne američke komedije "Vil i Grejs".

Iz štampe
BLIC
Nezrele i one ludorije
Piše: Željko Jovanović

Nastojeći da napiše hroniku "seksualnih ludorija" jednog mladića, odnosno istoriju odrastanja jednog muškarca, Nil Labjut je pozvao u pomoć četiri žene. Pri tom, jedino onoga o kome je reč ostavlja bez imena, podvlačeći opšti princip muške nesnađenosti i trajne nezrelosti. Sama priča o nezrelosti, naime, zasnovana je na jednom u osnovi takođe nezrelom potezu glavnog junaka: on, naime, odlučuje da pre venčanja poseti svoje bivše devojke i pokuša da ispravi greške iz prošlosti. Ispostaviće se, međutim, da je ne samo ponovo zabrljao već je i ono što mu je bilo oprošteno izvučeno u prvi plan, ali i da je povod za akciju nešo sasvim drugo.

"Neke devojke", neka je vrsta pseudoeseja koji otvara niz, kolokvijalno govoreći, bezbrojnih mogućnosti interpretacaje, koju je petoro glumaca zagrabilo na pravi način. Gordan Kičić je u ulozi Muškaraca opšteg tipa bio sasvim ubedljiv i konkretan. Verovali smo mu i kad debelo laže kao Muškarac, ali i kad iskreno, mada samo za trenutak, pati kao Muškarac. Što se tiče uloga onih bez kojih ništa ne biva, četiri žene, reč je o paleti ne samo ženskih likova već pre svega kreacija. Ljubinka Klarić tako uspešno brani žensku potrebu za princom, čak i kada se na tom putu udruženo, ispreče deca i godine. Nataša Marković vešto senči razliku između izgleda i unutrašnjeg stanja fatalne žene sa običnim potrebama. Tamara Vučković brani pravo na osvetu žene čak i kada je sama pre toga varala muža, dok Sonja Kolačarić u svojoj igri istražuje razliku između ljubavi i mržnje.

Ono što najnoviju predstavu BDP čini zanimljivom, jeste lakoća i neposrednost izraza na kojoj reditelj Gorčin Stojanović insistira u svakom od tri segmenta kojima se bavio: režijom, scenografijom i izborom muzike.

S obzirom na to da je u sve četiri kombinacije ovog komada krivac Muškarac, kao posebno zanimljivo izdvaja se Stojanovićevo nastojanje da uzvrati udarac: u svim promena, naime, preostale tri glumice imaju zadatak da pospreme hotelsku sobu u kojoj On, Muškarac, tajno snima razgovore u kojem ga one naizmenično razapinju na stub srama.


Izvor: http://www.bdp.rs